To już emerytura!!! Wiersz dla Krystyny Kowalczyk Emerytki
Gratulować, dziękować to mało
Najpiękniejsze kwiaty nic nie znaczą
Trzeba pojąć całą głębię tej służby
Pielęgniarską codzienną pracę.
Niestrudzona, choć bardzo zmęczona
Własnym życiem i chorych sprawami
Zawsze służyć ludziom gotowa
Słowa swoje pokrywa czynami.
Bez lekarzy niewiele znaczymy
I żyć trudno było by nam też
Bez pomocy, dobroci pielęgniarek
Dla Was Panie poświęcam ten wiersz.
Dla Was radość i słońce sierpniowe
Deszcz sierpniowy, zapach kwiatów i liść
Pielęgniarki to Wy nas uczycie
Jak szanować zdrowie, jak żyć.
Jak jest trudno w chwilach zwątpienia
Gdy choroba przygniecie i żre
I gdy człowiek nie jest już sobą
Kiedy cierpi i bardzo żyć chce.
Panie dobrze znają to uczucie
I swą pomoc niosą bez tchu
Schylam głowę i chcę podziękować
Ale nie wiem jakich użyć mam słów.
Jak wyrazić słowa wdzięczności
Za tę troskę, za pomoc niezmierną
Zawsze tam, gdzie ciężko i trudno
Za pomoc bezcenną codzienną.
Na ręce wielce szanownej
Pani Krystynie Kowalczyk że szpitala w Dzierżoniowie
Od pacjentów
Niemczyk
Przeczytaj komentarze (1)
Komentarze (1)