Piława Górna: trzy rocznice
Dziś w całym kraju obchodzimy rocznicę katastrofy smoleńskiej. W poniedziałek 13 kwietnia – zbrodni katyńskiej i drugiej zsyłki Polaków na Sybir. Burmistrz Piławy Górnej złożył kwiaty i zapalił znicz pod pomnikiem na placu Piastów Śląskich.
W południe w centralnym punkcie miasta zapłonął znicz pod Pomnikiem Bohaterów Walk o Wolność Ojczyzny Ku Czci Wszystkich Ofiar Zbrodni i Prześladowań Nazistowskich i Komunistycznych. Burmistrz Piławy Górnej Krzysztof Chudyk złożył kwiaty. Piławski samorząd upamiętnił w ten sposób trzy rocznice bardzo ważnych dla Polaków wydarzeń.
Dziesięć lat temu w Smoleńsku doszło do katastrofy polskiego samolotu wojskowego, na pokładzie którego znajdowało się 96 osób. Nikt nie przeżył. Tragiczne wydarzenia z 10 kwietnia 2010 roku dotknęły cały naród, bo w katastrofie zginęli: Prezydent RP Lech Kaczyński z małżonką Marią Kaczyńską, ostatni Prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, Wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, grupa osiemnastu parlamentarzystów, dowódcy wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP, pracownicy Kancelarii Prezydenta, szefowie instytucji państwowych, duchowni, przedstawiciele ministerstw, organizacji kombatanckich i społecznych oraz osoby towarzyszące, stanowiący delegację polską na uroczystości związane z obchodami 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, a także załoga samolotu.
Zbrodni katyńskiej dokonało NKWD. W lesie pod Katyniem wiosną 1940 roku od strzału w tył głowy zginęło co najmniej 21.768 obywateli Polski (w tym ponad 10 tys. oficerów Wojska Polskiego i Policji Państwowej). Przez 50 lat władze ZSRR zaprzeczały odpowiedzialności za to ludobójstwo. Dopiero 13 kwietnia 1990 roku oficjalnie przyznały, że była to „jedna z ciężkich zbrodni stalinizmu”. Wiele kwestii związanych z nią nie zostało dotychczas wyjaśnionych.
W tym roku przypada też 80. rocznica masowych deportacji Polaków na Sybir. Drugą zsyłkę władze ZSRR przeprowadziły 13 kwietnia 1940 roku, pierwszą 10 lutego. Kolejne deportacje miały miejsce w czerwcu 1940 oraz w maju i czerwcu 1941 roku. Do bydlęcych wagonów pędzono całe rodziny. W czasie transportu w nieludzkich warunkach deportowani umierali z wyczerpania, głodu i zimna. Dla sowieckich władz wywózki były sposobem nie tylko na eksterminację polskich elit. Tysiące osób wykorzystywano do bezpłatnej, katorżniczej pracy w syberyjskiej tajdze przy wyrębie lasów i budowie linii kolejowych. Kilkadziesiąt stopni mrozu, choroby i głód stały się codziennością zesłańców. Łącznie, według różnych szacunków, na Sybir wywieziono około miliona osób.
Fot. UMPG, www.gdansk.uw.gov.pl, www.premier.gov.pl, www.sejm.gov.pl
Źródło: UM Piława Górna
Komentarze (6)