[AKTUALIZACJA godz. 16.55] 40 nowych zakażeń, 6 osób zmarło
Sytuacja epidemiologiczna w powiecie dzierżoniowskim na dzień 23 października godz. 13:00:
Nowe zakażenia, w stosunku do dnia poprzedniego - 40
Bielawa - 8
Dzierżoniów - 17
Pieszyce - 3
Piława Górna - 0
Niemcza - 1
gmina Dzierżoniów - 9
Łagiewniki - 2
Osoby przebywające aktualnie w kwarantannie lub izolacji - 925
Osoby aktualnie przebywające w izolacji - 308
W ciągu ostatnich kilku dni zmarło 6 osób, które miały choroby współistniejące. Zmarli byli w wieku: 65, 65, 66, 78, 88 i 93 lat.
Kwarantanną na mocy decyzji PPIS obejmowane są osoby zdrowe, z tzw. styczności, tj. mające bezpośredni bliski kontakt z osobą zakażoną lub potencjalnie zakażoną oraz osoby w tzw.. kwarantannie granicznej- po przekroczeniu zew, granicy UE
PSSE zleca testy osobom przed przyjęciem do DPS, ZOL, hospicjum oraz w szczególnych przypadkach - osobom kwarantannowanym.
Osobami chorymi lub z podejrzeniem zachorowania zajmują się lekarze rodzinni.
W statystyce uwzględniane są wyłącznie osoby, których wynik dodatni otrzymała PSSE Dzierżoniów
Wszystkie powyższe działania mają na celu zminimalizowanie transmisji koronawirusa.
Źródło: Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Dzierżoniowie
Fot. Pixabay
Przeczytaj komentarze (117)
Komentarze (117)
dziecku często zanim jeszcze się urodzi. W części przypadków i tak będzie
niezbędna aborcja tylko że będą czekali aż stwierdzą śmierć płodu. Czyli będzie
gorzej i niebezpieczniej dla matki. Według mnie jeśli lekarz stwierdzi np.
bezmózgowie, czy brak wykształconych płuc to lepiej jest przeprowadzić aborcję
to jest decyzja osobista każdej osoby ale na pewno nie jest to decyzja przygłupów
z sejmu.
No właśnie Pani widać nie rozumie, czym jest skazywanie dziecka i jego rodziców na takie cierpienie. To jest sadyzm, w którym dzisiejsza władza i kościół katolicki się lubują.
.braun/
Ludzie nie potrafią liczyć - mniej matematyki więcej religii to i takie efekty.
Witamy w Katolalandzie. Alleluje i daj księdzu od d... strony - będzie bezpiecznie dla - ani kobieta ani facet w ten sposób w ciążę nie zajdą
Wersja od: 20 października 2020 r.
Art. 36.
[Zastosowanie środków przymusu bezpośredniego]
1. Wobec osoby, która nie poddaje się obowiązkowi szczepienia, badaniom sanitarno-epidemiologicznym, zabiegom sanitarnym, kwarantannie lub izolacji obowiązkowej hospitalizacji, a u której podejrzewa się lub rozpoznano chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną, stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia innych osób, może być zastosowany środek przymusu bezpośredniego polegający na przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym podaniu leków.
2. O zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego decyduje lekarz lub felczer, który określa rodzaj zastosowanego środka przymusu bezpośredniego oraz osobiście nadzoruje jego wykonanie przez osoby wykonujące zawody medyczne. Każdy przypadek zastosowania środka przymusu bezpośredniego odnotowuje się w dokumentacji medycznej.
3. Lekarz lub felczer może zwrócić się do Policji, Straży Granicznej lub Żandarmerii Wojskowej o pomoc w zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego. Udzielenie pomocy następuje pod warunkiem wyposażenia funkcjonariuszy lub żołnierzy w środki chroniące przed chorobami zakaźnymi przez tego lekarza lub felczera.
4. Przed zastosowaniem środka przymusu bezpośredniego uprzedza się o tym osobę, wobec której środek przymusu bezpośredniego ma być zastosowany, i fakt ten odnotowuje się w dokumentacji medycznej. Przy wyborze środka przymusu bezpośredniego należy wybierać środek możliwie dla tej osoby najmniej uciążliwy, a przy stosowaniu środka przymusu bezpośredniego należy zachować szczególną ostrożność i dbałość o dobro tej osoby.
5. Przymus bezpośredni polegający na unieruchomieniu może być stosowany nie dłużej niż 4 godziny. W razie potrzeby stosowanie tego przymusu może być przedłużone na następne okresy 6-godzinne, przy czym nie dłużej niż 24 godziny łącznie.
6. Przytrzymywanie jest doraźnym, krótkotrwałym unieruchomieniem osoby z użyciem siły fizycznej.
7. Unieruchomienie jest dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa.
8. Przymusowe podanie leku jest doraźnym lub przewidzianym w planie postępowania leczniczego wprowadzeniem leków do organizmu osoby - bez jej zgody.
holocaust!!!!
Wielu już nie ma środków do życia!
Budźcie się lemingi!!!!!!!!!!!!!
Nie zapominaj, że tu też jesteś w internecie - ciemna, bezrozumna maso
9Zc
Ten rząd to syf
Dz.U.2020.1845 t.j. | Akt obowiązujący
Wersja od: 20 października 2020 r.
Art. 36. [Zastosowanie środków przymusu bezpośredniego]
1. Wobec osoby, która nie poddaje się obowiązkowi szczepienia, badaniom sanitarno-epidemiologicznym, zabiegom sanitarnym, kwarantannie lub izolacji obowiązkowej hospitalizacji, a u której podejrzewa się lub rozpoznano chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną, stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia innych osób, może być zastosowany środek przymusu bezpośredniego polegający na przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym podaniu leków.
2. O zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego decyduje lekarz lub felczer, który określa rodzaj zastosowanego środka przymusu bezpośredniego oraz osobiście nadzoruje jego wykonanie przez osoby wykonujące zawody medyczne. Każdy przypadek zastosowania środka przymusu bezpośredniego odnotowuje się w dokumentacji medycznej.
3. Lekarz lub felczer może zwrócić się do Policji, Straży Granicznej lub Żandarmerii Wojskowej o pomoc w zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego. Udzielenie pomocy następuje pod warunkiem wyposażenia funkcjonariuszy lub żołnierzy w środki chroniące przed chorobami zakaźnymi przez tego lekarza lub felczera.
4. Przed zastosowaniem środka przymusu bezpośredniego uprzedza się o tym osobę, wobec której środek przymusu bezpośredniego ma być zastosowany, i fakt ten odnotowuje się w dokumentacji medycznej. Przy wyborze środka przymusu bezpośredniego należy wybierać środek możliwie dla tej osoby najmniej uciążliwy, a przy stosowaniu środka przymusu bezpośredniego należy zachować szczególną ostrożność i dbałość o dobro tej osoby.
5. Przymus bezpośredni polegający na unieruchomieniu może być stosowany nie dłużej niż 4 godziny. W razie potrzeby stosowanie tego przymusu może być przedłużone na następne okresy 6-godzinne, przy czym nie dłużej niż 24 godziny łącznie.
6. Przytrzymywanie jest doraźnym, krótkotrwałym unieruchomieniem osoby z użyciem siły fizycznej.
7. Unieruchomienie jest dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa.
8. Przymusowe podanie leku jest doraźnym lub przewidzianym w planie postępowania leczniczego wprowadzeniem leków do organizmu osoby - bez jej zgody.